5 Simple Statements About بیماری پارکینسون ضیایی Explained

5 Simple Statements About بیماری پارکینسون ضیایی Explained

Blog Article

پیوند سلول بنیادی که با استفاده از اضافه کردن نورون‌های مصرف‌کننده دوپامین در مغز انجام می‌شود.

دیگر داروهایی که ممکن است برای پارکینسون تجویز شوند، عبارت‌اند از: آپومرفین، بنزتروپین، آمانتادین و داروهای آنتی‌کولینرژیک. همه‌ی این داروها می‌توانند در کنترل علائم کمک کنند.

۲. لرزش اساسی: این بیماری اختلال حرکتی رایجی است که موجب بُروز لرزشی می‌شود که اغلب در دست‌ها یا بازوها به‌چشم می‌خورد.

سلول‌ های عصبی مغز ، به منظور کنترل حرکت عضلات از ماده شیمیایی به نام دوپامین استفاده می ‌کنند. در صورت بروز پارکینسون ، سلول‌ های مغزی مولد دوپامین به تدریج از بین رفته و دچار مرگ می شوند. به دنبال این امر ، سلول‌ های کنترل کننده حرکات بدن ، قادر به ارسال پیام‌ ها به عضلات نخواهند بود لذا کنترل عضلات مختل شده و به مرور زمان این آسیب دیدگی شدت می یابد.

بر اساس تحقیقات زیادی که انجام شده است، با استفاده از سلول‌های بنیادی می‌توان برای درمان بیماری پارکینسون اقدام کرد. در این روش سلول‌های بنیادی به طور مستقیم به قسمت‌های آسیب دیده ی مغز وارد می‌شوند.

با این حال، اکنون احتمال بیشتری وجود دارد که از دست دادن تعادل و کاهش رفلکس ها را تجربه کنید. حرکات شما در کل کندتر می شود. به همین دلیل است که زمین خوردن در مرحله ۳ رایج تر می شود.

تمامی حقوق این وبسایت متعلق به انگیزه است.

امروزه برخی از روش‌های جدید برای کنترل علائم عبارت است از:

استالوو نیز قرصی است که از ترکیب کاربیدوپا/لوودوپا با انتاکاپن ساخته شده است.

تیم نویسندگان دکتر مایکو تیم نویسندگان بیماری پارکینسون خطرناک است دکتر مایکو می کوشد تا در هر مقاله همیشه سه نکته‌ی کاربردی بودن، جامع بودن و مخاطب محور بودن در اولویت قرار داشته باشد.

اکثر افراد مبتلا به بیماری پارکینسون علائم غیرحرکتی را نیز تجربه خواهند کرد.

اگرچه این می تواند به پشتیبانی از مشکوک بودن به ابتلای شما به بیماری پارکینسون کمک کند ، ولی این علائم و آزمایشات نورولوژیکی است که در نهایت تشخیص صحیح را تعیین می نماید. پزشک ، انجام تست های آزمایشگاهی از قبیل تست خون را برای جلوگیری از مشکلات دیگری که ممکن است باعث بروز علائم در شما شده باشد ؛ توصیه می کند.

بسیاری از مردم در این مرحله از پارکینسون نمی توانند به تنهایی زندگی کنند زیرا زمان حرکت و زمان واکنش کاهش می یابد.

بیماری پارکینسون اختلالی حرکتی است که به‌آرامی پیشرفت می‌کند. برخی از افراد ابتدا به احساس ضعف و دشواری در راه‌رفتن و سفت‌شدن عضلات دچار می‌شوند.